hoşçaKalın!!!! gidiyoRum ben!!!

15 haziranda yazmış olduğum hEyecanlı bekleyiş başladı başlıklı yazımda İKÜ Amatör Teleskop Yapımı Çalıştayı'na başvurduğumu yazmıştım.

Dün akşam Çalıştaya Kabul mesajım elime ulaştı. Ne kadar sevindiğimi gerçekten kelimelere dökemem. İçimden bir ses hayatın beni bambaşka bir yola doğru sürüklediğini hissettiriyor. Öyle bir ses ki bu çok kuvvetli... Bu belki de yıllardır hayalini kurduğum yola giden tabela... 35 yıldır devamlı nereye gittiğimi bilmeden yaşamış bir insan olarak bu yol belki de artık beni dilediğim yola çıkaracak. Ne alaka diyorsunuz değil mi?

Hepimiz biliyoruz değil mi? Güneşin batışı gibi doğuşu olduğunu. Size bir batış ve doğuş hikayesi anlatacağım. Gerçek yaşanmış bir batış ve doğuş hikayesi.

19 haziran'da yaklaşık 3 yıldır canıma dişime takarak hizmet verdiğim iş yerimden ayrılmak zorunda kalıyorum. Bu bir zorunluluk çünkü kriz ortamının getirdiği bir nihayet. Bu iş yerinin benim için çok derin anlamları var. Bebeğim henüz 5,5 aylık idi bu işe başladığımda... Şimdi ise 38 aylık. Yani 3 yaşını bitirdi. Çalıştığım laptopta dahi oğlumun kurumuş mama izleri durur. Bir elimle ona mama yedirirken bir elimle projelerimizin spec dökumanlarını yazardım. Aydan bacım hatırlar. Altuğ Kağan Gök ilk emeklediğinde ben mesaide olduğum için görememiş ve bir ana olarak yüreğim çok sızlamıştı.

Kimler geldi kimler geçti burada çalıştığım süre içinde. 2008 yılı başında yüz küsür kişi idik. O kadar çok sevdiğimi saydığımı uğurladım ki burada. Kalan olarak gidenler için o kadar çok göz yaşı döktüm ki. Sadece insanlar için mi? Verilen emekler için de.... Şu an çalışan sayımız 2 elin parmakları kadar kaldı. Ve bu sefer giden benim.

Çok değerli arkadaş ve dostlar edindim burada. İsimlerini saysam bana kazandırdıklarından ötürü, paylaşımlarımızdan ötürü sığmaz buradaki satırlara. Ne projeler live ettik. Ne kadar ağlayıp ne kadar güldük hepsi bir bir aklımda. Sevgili Teknoloji Holding, Embrio, Kolay Tedarik, Tio ve DataProfil çalışmışları, hala çalışanları... Hepinize ayrı ayrı sonsuz kez teşekkürlerimi sunuyorum.

Evet bu güneşin batışı işte. İş hayatım şimdilik sona eriyor.

Ay doğup batarken inanılmaz güzel bir bakır rengine bürünür. Şimdi ben doğarkenki o bakır güzelliğini seyrediyorum huzur içinde.

Hayatımda kendime bir gidiş yolu ararken çok da uzaklara gitmedim. Çocukluğumdan beri hayalini kurduğum Gökyüzüne doğru gitmeye başladı tüm ruhum ve ayaklarım. Kendime nasıl bir teleskop aldım yazılarını yazmıştım daha önce.

Şimdi ise bir güneş doğuyor. Ya da GökTaşı yağmuru başlayacak!!! :)

İKÜ'nün düzenlemiş olduğu çalıştayda konaklama zorunlu. 9 gece boyunca orada olacağım. Her işte bir hayır vardır derler ya. Çalışıyor olsa idim bu çalıştaya başvuramayacak ve katılamayacaktım belki de. Ama şimdi ise bütün yollar Kilyos'a gidiyor benim için. Kilyos'ta çok değerli ve bu işe gönül vermiş gökyüzü aşkı ile yanıp tutuşan insanlarla tanışacağım. Hem teleskop yapmayı öğrenecek, ellerimle ayna yapacak, eğitimler alacak, teleskobumla ilk ışığı almanın zevkini yaşayacak ve cebim bedeli ölçülemeyecek bilgilerle donatılmış bir şekilde evime geri döneceğim. Çalıştay'ın programı bu linkte.

Bundan sonra profesyonel iş hayatına devam etmek durumundayım. Ne zaman olur bilemem. Lakin iş hayatına tekrar da başlasam da gönül verdiğim bu işe 4 elimle sarıldım ve bırakmayacağım. Gökyüzü benim doğuşum olacak. Öğrendiklerimi çevremle paylaşmaya devam edecek, elimden geldiğince teleskop yapımına devam edip hem teleskop yapmayı öğretecek hem de kendi yaptıklarımı (turşusunu kuracak değilim ya :p) bunları okullarımıza bağışlayacak, çocuklarımıza gözlem etkinlikleri planlayacak ve uygulayacak gökyüzünü görmemiş tek çocuğumuzun kalmaması için elimden gelen her türlü şeyi yapmaya çalışacağım. Hatta daha da ileriye gideceğim. Ülkemizin kaldırımlarına teleskopların konulması için mücadele vereceğim.

Beni bu çalıştaya kabul eden Bilim Kurulu üyelerine minnettarım. Orada öğrendiklerimle geleceğe yepyeni bir dünya çizeceğim.

Sevgi ve saygılarımla,

Nurcan Örtügen Gök